Μήπως ασχολείστε διαρκώς με το τι συμβαίνει στο σώμα σας; Μήπως ασήμαντες ενοχλήσεις τις θεωρείτε ένδειξη σοβαρής ασθένειας; Μήπως θεωρείτε ότι πράγματι έχετε κάποια σθένεια που δε βρίσκουν οι γιατροί; Μήπως η παραμικρή ενόχληση ερμηνεύεται ως καρκίνος, καρδιά, εγκεφαλικό ή άλλη χρόνια ασθένεια; Μήπως ταυτόχρονα με όλα αυτά ελέγχετε το σώμα σας για αλλαγές στο χρώμα του, για νέα σπυράκια ή ελιές στο δέρμα ή πηγαίνετε πολύ συχνά στους γιατρούς και κάνετε πολλές εξετάσεις; Συνάμα ενημερώνεστε διαρκώς από ιστοσελίδες, περιοδικά και εκπομπές για ασθένειες, ώστε να τις αναγνωρίσετε έγκαιρα και να τις προλάβετε; Μήπως δεν ανησυχείτε για όλα αυτά μόνο για τον εαυτό σας αλλά και για τους άμεσους συγγενέις σας (πχ. σύζυγο, γονείς, παιδιά) και τους ελέγχετε για κάποια ασθένεια ή τους πιέζετε να πηγαίνουν στο γιατρό και να κάνουν εξετάσεις; Μήπως οι άλλοι σας λένε ότι ανησυχείτε υπερβολικά ή χωρίς λόγο; Μήπως νιώθετε άγχος και κατάθλιψη από αυτή την επίμονη ιδέα ότι κάτι μπορεί να έχετε;
Αν έχετε όλα τα παραπάνω ή τα περισσότερα από αυτά τότε μπορεί να υποφέρετε από Άγχος Υγείας (υποχονδρίαση). Είναι μια ψυχική διαταραχή πολύ κοινή στο γενικό πληθυσμό με ποσοστά που φτάνουν το 4% και πάνω και είναι το ίδιο συχνή σε άντρες και γυναίκες. Οι ασθενείς με Άγχος Υγείας βασανίζονται από επίμονη φοβία ότι μπορεί να έχουν ή να εκδηλώνουν οι ίδιοι ή οι οικείοι τους κάποια ασθένεια που δεν έχει ακόμη διαγνωστεί. Ζουν με έντονο το άγχος αυτό και διαρκώς παρατηρούν τις σωματικές λειτουργίες για αλλαγές, ενοχλήσεις, ήχους ή πόνους. Μετρούν συχνά την πίεση και τον πυρετό και ψηλαφούν το σώμα τους για ανίχνευση όγκων, για σπυράκια, για ελιές, αλλαγή στο χρώμα κλπ.
Μπορεί να χρησιμοποιούν καθρέφτη για να εντοπίσουν τέτοιες μεταβολές, ενώ όταν αγχώνονται για την υγεία των άλλων να γίνονται επίμονοι και εριστικοί όταν εκείνοι αντιστέκονται στους ελέγχους αυτούς. Καταφεύγουν συχνά σε διάφορους γιατρούς, αμφισβητούν διαγνώσεις και αλλάζουν γιατρούς, κάνουν διάφορες και πολύ εξειδικευμένες και ακριβές εξετάσεις συχνά, τις οποίες μπορεί να αμφισβητούν και να στέκονται στην πιθανότητα να έβγαλαν λάθος αποτελέσματα και να ζητούν επανάληψή τους. Μπορεί να κάνουν μέχρι και περιττές χειρουργικές επεμβάσεις για την ικανοποίηση της φοβίας τους.
Η ζωή τους περιστρέφεται και οργανώνεται γύρω από την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μιας ασθένειας. Φοβούνται την ταλαιπωρία μιας ασθένεις, τους πόνους και το θάνατο και ανησυχούν πως θα τα βγάλουν πέρα οι συγγενείς που αφήνουν πίσω αν πεθάνουν. Μπορεί να κάνουν διαρκώς προσευχές, αγιασμούς και άλλες τελετουργίες για να εμποδίσουν μια ασθένεια να εμφανιστεί στην οικογένειά τους ή τους ίδιους ή για να έχουν το θεό σύμμαχο αν αρρωστήσουν. Σε άλλες περιπτώσεις οργανώνουν διαιτολόγιο και κανόνες υγιεινής ζωής για να μην αρρωστήσουν το οποίο τηρούν ευλαβικά. Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, κάνουν αποφυγές ερεθισμάτων για ασθένειες και το θάνατο (πχ. δεν πηγαίνουν σε νοσοκομεία επίσκεψη, σε άλλους αρρώστους με καρκίνο, σε νεκροταφεία ή μνημόσυνα και κηδείες).
Το οικονομικό κόστος είναι μεγάλο από την πολυχρησία ιατρικών υπηρεσιών που κάνουν. Η ζωή τους μπορεί να επηρεαστεί πολύ σοβαρά ώστε να πάθουν κατάθλιψη και στην οικογένειά τους δημιουργούνται διαρκώς προβλήματα και τσακωμοί. Γενικά οι επιδόσεις τους επαγγελματικά, κοινωνικά και ακαδημαϊκά κάμπτονται από το πρόβλημα αυτό.
Η Συμπεριφοριστική Ψυχολογική Παρέμβαση στην αντιμετώπιση του Άγχους Υγείας έχει εξαιρετικά ποσοστά βελτίωσης που αγγίζουν το 75%. Οι άνθρωποι με το πρόβλημα αυτό μαθαίνουν γιατί ερμηνεύουν ως ένδειξη ασθένειας τα σωματικά τους ενοχλήματα και πώς να αντιμετωπίζουν λανθασμένες ερμηνείες. Με διάφορες τεχνικές σταδιακά κατανοούν το υπερβολικο της αντίδρασής τους και τα συμπτώματα της διαταραχής υποχωρούν, με συνέπεια το άγχος και ο φόβος για τις ασθένειες να εξαλείφεται. Η ζωή του ατόμου γίνεται καλύτερη, αποκτά ποιότητα και μπορεί να ζήσει χωρίς άγχος χαρές και απολαύσεις που στερήθηκε.
Η οικονομική ωφέλεια από τη στην Συμπεριφοριστική Αντιμετώπιση του προβλήματος είναι μεγάλη. Η διάρκειά της 10-15 συνεδρίες – αναλόγως του μεγέθους του προβλήματος- είναι σύντομη και χαμηλού κόστους. Το άτομο σταματά να πληρώνει διαρκώς γιατρούς για διαγνώσεις και για εξετάσεις ή φάρμακα που είναι περιττά. Ταυτόχρονα, μπορεί να διακόψει και τη ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγη κι έτσι να έχει εξοικονόμηση χρημάτων και από εκεί. Η φαρμακοθεραπεία της διαταραχής είναι χρήσιμη και σε κάποιες περιπτώσεις απαραίτητη για ένα μικρό χρονικό διάστημα λίγων μηνών. Οι Ψυχολόγοι Συμπεριφοριστικών Ψυχολογικών Παρεμβάσεων έχουν βοηθήσει πολλούς ασθενείς να ξεπεράσουν το πρόβλήμα αυτό και έχουν ξαναπάρει τη ζωή τους πίσω. Η ριζική αντιμετώπιση του Άγχους Υγείας είναι στο δικό σου χέρι…