Η Διπολική Διαταραχή (Τύπου Ι όταν υπάρχει μανιακό επεισόδιο ή τύπου ΙΙ όταν υπάρχει υπομανιακό επεισόδιο ή Διπολική Διαταραχή κατόπιν χρήσης αντικαταθλιπτικών όταν ο ασθνής «ανεβάζει» μανία ή υπομανία όταν κάνει χρήση τέτοιων φαρμάκων μόνο) ανήκει στις διαταραχές της διάθεσης. Πιο παλιά ήταν γνωστή ως μανιοκατάθλιψη. Είναι διακριτή από την κατάθλιψη καθώς στη Διπολική Διαταραχή το άτομο περνά από τον ένα πόλο της διάθεσης στον άλλο, δηλαδή το άτομο περνά φάσεις που νιώθει κατάθλιψη και φάσεις που νιώθει μανία ή υπομανία. Δεν μπορεί να αποκτήσει δηλαδή σταθερότητα στη διάθεσή του και να διατηρήσει μια φυσιολογική διάθεση (νορμοθυμία).
Πρόκειται για βιολογικής φύσης συναισθηματική διαταραχή που στην αιτιολογία της δεν εμπλέκονται παράγοντες ανατροφής. Εμφανίζεται στο 2% του πληθυσμού. Είναι μια χρόνια σοβαρή διαταραχή που μπορεί να ανακόψει την πορεία της φυσιολογικής ζωής του ατόμου λόγω της αστάθειας του συναισθήματος και να χρειαστεί ακόμη και νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική για την θεραπεία της.
Η αντιμετώπισή της εστιάζεται στη σταθεροποίηση του συναισθήματος του ασθενούς με φαρμακοθεραπεία, ψυχοθεραπεία και ψυχοεκπαίδευση. Στη φάση της ψυχοεκπαίδευσης ο ασθενής εκπαιδεύεται στο τι είναι η Διπολική Διαταραχή, η αιτιολογία της, οι μορφές της (πχ. ταχείας εναλλαγής φάσεων) τα συμπτώματά της, οι επιπτώσεις της στον ασθενή και τους οικείους του, ενώ διαλύονται οι μύθοι και οι διαστρεβλωμένες πεπεοιθήσεις του γύρω από αυτή. Ακόμη, ο ασθενής μαθαίνει για το ρόλο της άσκησης, της διατροφής, του ύπνου στο πρόβλημα αυτό, τις διαθέσιμες φαρμακοθεραπείες και τις παρενέργειές τους και τις διαθέσιμες ψυχοθεραπείες. Τέλος, εκπαιδεύεται στην αναγνώριση των πρώιμων σημείων υποτροπής και την πρόληψη της υποτροπής καταρτίζοντας ένα σχετικό πλάνο αποτροπής της υποτροπής.
Με την εφαρμογή Συμπεριφοριστικών Ψυχολογικών Παρεμβάσεων ο ασθενής μαθαίνει να επιλύει προβλήματα, να αντιμετωπίζει τις αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό του, το παρόν και το μέλλον του και τη διατήρηση της νορμοθυμίας (φυσιολογική διάθεση) καθημερινά στη ζωή του. Οι ασθενείς που κάνουν ψυχοεκπαίδευση και εφαρμόζουν παράλληλα τις τεχνικές των Συμπεριφοριστικών Ψυχολογικών Παρεμβάσεων παράλληλα με τη φαρμακοθεραπεία, σύμφωνα με μελέτες, βοηθιούνται να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, καλύτερες διαπροσωπικές και διαφυλικές σχέσεις, καλύτερη οικογενειακή ζωή, μεγαλύτερη πιθανότητα επίτευξης προσωπικών στόχων, λιγότερες και πιο σύντομες εναλλαγές της διάθεσης, λιγότερες υποτροπές στη ζωή τους και περισσότερη συναισθηματική σταθερότητα.
