Ιστορίες θεραπείας Αγοραφοβίας και Πανικού

Έχετε ποτέ σκεφτεί τι λέει ένας ασθενής με αγοραφοβία στον ψυχολόγο; Στο παρακάτω κείμενο παίρνουμε διάφορα στοιχεία από το ιστορικό ασθενών και τα ενοποιούμε σε δυο ενιαίες ιστορίες, βασισμένες όμως σε αληθινά περιστατικά άλλων πραγματικών ασθενών, που περιγράφουν τη ζωή που συνήθως ζουν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με Κρίσεις Πανικού και Αγοραφοβία. Τους υποθετικούς ασθενείς αυτούς τους ονομάσαμε για λόγους ανωνυμίας Ντίνα και Σταύρο. (Για πραγματικές ιστορίες αντιμετώπισης της αγοραφοβίας  δείτε εδώ: Πως ξεπέρασα την Αγοραφοβία με λίγες διαδικτυακές συνεδρίες και χωρίς φάρμακα – Γιάννης / Αθήνα  &  Διαταραχή Πανικού και Αγοραφοβία – Η προσωπική ιστορία της Κατερίνα Α.)

Η Ντίνα μέσα στο μετρό ένοιωσε δύσπνοια, ταχυκαρδία εφίδρωση, βάρος στο στήθος, αίσθημα ασφυξίας και φοβήθηκε ότι θα λιποθυμήσει, ότι θα τρελαθεί και θα πεθάνει. Αρχικά δεν ξαναμπήκε στο μετρό. Χρησιμοποιούσε το λεωφορείο και το ταξί να πάει στη δουλειά της, καθώς σκεφτόταν πως δεν μπορεί να σταματήσει να κατέβει όπου θα ήθελε αν αγχωνόταν, ενώ με το ταξί και το λεωφορείο θα κατέβαινε όπου ήθελε σε περίπτωση νέας κρίσης. Σταδιακά άρχισε να λαμβάνει κι άλλα μέτρα ασφαλείας για να μην αγχώνεται. Επειδή κυρίως φοβόταν τη δύσπνοια κουβαλούσε παντού μαζί της βεντάλια να κάνει αέρα και νερό ώστε να μη λιποθυμήσει. Μια μέρα πήγε στο σουπερ μάρκετ και ένιωσε λίγο άγχος στην ουρά όταν ήταν στο ταμείο. Παράτησε τα ψώνια και έφυγε. Καθώς δεν γινόταν να μην πηγαίνει στο σουπερμάρκετ πήγαινε μόνο όταν δεν είχε κόσμο, λαμβάνοντας πριν χάπια βαλεριάνας.

Σιγά-σιγά οι φόβοι της λιποθυμίας, της απώλειας ελέγχου των αντιδράσεων της και της εκδήλωσης μιας τρελής συμπεριφοράς που θα την έκανε ρεζίλι μπροστά σε άλλους μεγάλωναν και γενικεύτηκαν σε όλα τα μέρη με κόσμο, όπως οι καφετέριες, τα εμπορικά καταστήματα, οι πολυσύχναστοι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας. Κλείστηκε στο σπίτι της και φοβόταν να πάει ακόμη και ένα τετράγωνο μακριά από αυτό. Έπαιρνε πάντα μαζί της αν ήταν να πάει κάπου τον άντρα της ή τη μαμά της. Στο σπίτι δεν έμενε μόνη ποτέ καθώς φοβόταν μη λιποθυμήσει και δεν τη βρουν έγκαιρα

Η Ντίνα ήταν ένας αυτόνομος και ανεξάρτητος άνθρωπος με ενδιαφέροντα, φιλίες, κοινωνική ζωή, ήθελε να  διασκεδάζει και ξαφνικά έγινε αδύναμη, εξαρτημένη από τους άλλους, είχε χαμηλή αυτοπεποίθηση, ήταν καταθλιπτική, χωρίς όρεξη για ζωή. Ένας περιορισμένος άνθρωπος!

Ο Σταύρος βρισκόταν στην κηδεία του παππού του όταν ένιωσε μια φοβερή ταχυπαλμία στο στήθος του, ισχυρή ζάλη, τα πόδια του να κόβονται, την όραση του να θολώνει, ένιωσε να μουδιάζει το κεφάλι του, τα πράγματα γύρω του άρχισαν να του μοιάζουν ψεύτικα και νόμιζε ότι ζει σε όνειρο. Έπιασε την καρδιά του και φοβήθηκε πως έπαθε έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Πήγε στο νοσοκομείο φεύγοντας από την κηδεία πριν την ολοκλήρωση της τελετής. Τον συνόδευσε η μαμά του. Έκανε καρδιογράφημα,  εξετάσεις θυρεοειδούς, εξετάσεις αίματος και όλα βρεθήκαν να είναι φυσιολογικά. Του είπαν ότι έπαθε κρίση πανικού και του χορήγησαν αγχολυτικά

Για 20 μέρες ήταν καλά. Ώσπου μια μέρα στη δουλειά ξαναπαθαίνει τα ίδια συμπτώματα. Πήγε πάλι στο νοσοκομείο όπου δεν του βρήκαν  κάτι παθολογικό και του είπαν ότι είναι άγχος και τον συμβούλεψαν να παίρνει ένα ηρεμιστικό όταν αγχώνεται. Ο Σταύρος  κουβαλούσε παντού μαζί του το ηρεμιστικό μαζί με νερό και την εικόνα του προστάτη του, του Αγίου Γερασίμου. Σταμάτησε να οδηγεί μην πάθει έμφραγμα ή εγκεφαλικό και τρακάρει. Ανέβαινε αργά τις σκάλες μη ζορίσει την καρδιά του ενώ σταμάτησε το γυμναστήριο και το σεξ για τον ίδιο λόγο. Μετρούσε τους παλμούς  καθημερινά και την πίεση του δύο φορές τη μέρα. Έκανε και άλλες εξετάσεις σε καρδιολόγο και σε νευρολόγο χωρίς παθολογικά ευρήματα

Ο Σταύρος διαρκώς φοβόταν το καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο και τον αιφνίδιο θάνατο. Όταν ένιωθε ταχυπαλμία σε καφετέρια, στην εκκλησία, στο σουπερμάρκετ, σε εμπορικό κέντρο, έφευγε τρομαγμένος και έπαιρνε ηρεμιστικό. Δεν μπορούσε να δει ιατρικές σειρές που να έχουνε σχέση με τους αιφνίδιους θανάτους, απέφευγε τις κηδείες, και έλεγχε στο ιντερνετ πληροφορίες για το έμφραγμα και το εγκεφαλικό ή τις κρίσεις πανικού. Τελικά  καθώς δυσκολευόταν να δουλέψει και οι επιδόσεις του έπεσαν απολύθηκε.

Το σπίτι του ήταν η ασφάλεια. Απομακρυνόταν μόνο λίγα τετράγωνα από αυτό και φρόντιζε να πηγαίνει από δρόμους όπου υπήρχαν ιατρεία και φαρμακεία, ώστε να ζητήσει βοήθεια αν χρειαστεί.

Η Ντίνα και ο Σταύρος ήρθαν στο γραφείο μου για την αντιμετώπιση της αγοραφοβίας και του άγχους τους. Είχαν πάθει σε διάστημα ενός έτους πάνω από οχτώ κρίσεις πανικού και φοβόντουσαν μην έρθει κάποια επόμενη. Στη Ντίνα και το Σταύρο εξηγήθηκε τι είναι το άγχος, η κρίση πανικού και η αγοραφοβία. Δημιουργήθηκαν ατομικά σχέδια αντιμετώπισης για τον καθένα. Εξηγήθηκε στον καθένα τους ακριβώς γιατί του συνέβη το πρόβλημα αυτό, πως αυτό διατηρήθηκε και τι χρειάζεται να γίνει για να το ξεπεράσουν. Σε αυτό το σχέδιο αντιμετώπισης αναγνώρισαν τον εαυτό τους και τις δυσκολίες τους. Κατάλαβαν τι χρειάζεται να γίνει και γιατί πρέπει να γίνει με το συγκεκριμένο τρόπο για να γίνουν καλά.

Συμφώνησαν και ξεκινήσαμε την εφαρμογή των τεχνικών. Η Ντίνα μετά το θεραπευτικό σχέδιο (χρειάζονται περίπου 4-5 συνεδρίες για να δημιουργηθεί το θεραπευτικό σχέδιο αντιμετώπισης) χρειάστηκε 12 συνεδρίες αντιμετώπισης ενώ ο Σταύρος 15. Μέσα σε περίπου τρεις – τέσσερις μήνες προσπάθειας οι δυο τους αντιμετώπισαν τους φόβους τους.

Η Ντίνα ενάμιση χρόνο μετά το τέλος της θεραπείας ζούσε πάλι μια κανονική ζωή. Έχει φιλίες, βγαίνει έξω, είναι αισιόδοξη και έχει την αυτοπεποίθηση της επιτυχίας.

Ο Σταύρος μετά από ένα έτος κάνει τρέξιμο κάθε μέρα. Γυμνάζεται, έχει σεξουαλική ζωή με τη σύντροφό του και είναι ευτυχής. Νιώθει ότι κέρδισε τη ζωή του πίσω. Και οι δύο δεσμεύτηκαν να ακολουθήσουν την εφαρμογή του σχεδίου αντιμετώπισης πιστά και τα κατάφεραν.

Για άλλους τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης της αγοραφοβίας έρχονται νωρίτερα και για άλλους λίγο αργότερα, κάτι που εξαρτάται από τη βαρύτητα της αγοραφοβίας και από την πιστή εφαρμογή των τεχνικών από τους ασθενείς. Η εμπειρία του ψυχολόγου είναι σημαντική για την καθοδήγηση των θεραπευομένων.

Ο Σταύρος και η Ντίνα έγιναν οι θεραπευτές του εαυτού τους!

Ο πανικός και η αγοραφοβία αντιμετωπίζονται!

Αυτές είναι δυο συνηθισμένες ιστορίες ατόμων με αγοραφοβία και του συνηθισμένου χρόνου αντιμετώπισης των προβλημάτων τους εάν το σχέδιο θεραπείας είναι σωστά δομημένο και η εφαρμογή των τεχνικών από τους ίδιους συστηματική.