Έμμονες σκέψεις με την Ομοφυλοφιλία-Μια ειδική κατηγορία της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής
Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή είναι μια από τις πιο αγχογόνες ψυχικές διαταραχές που υπάρχουν. Είναι ένα συχνό πρόβλημα ψυχικής υγείας. Αν, για παράδειγμα, στη γειτονιά σας μένουν 100 άνθρωποι, τότε οι δύο έως τρεις από αυτούς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής.
Μία κατηγορία επίμονων, ενοχλητικών, έμμονων σκέψεων από τις οποίες υποφέρουν οι ασθενείς με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή είναι εκείνες που σχετίζονται με το σεξουαλικό προσανατολισμό. Δηλαδή, οι ασθενείς φοβούνται μήπως είναι ομοφυλόφιλοι ενώ δεν το γνωρίζουν.
Συνηθισμένες εξηγήσεις που προβάλλουν για το φόβο τους αυτό είναι ότι ανήκουν στην κατηγορία των ομοφυλόφιλων που αποδέχτηκαν το σεξουαλικό τους προσανατολισμό αργά. Άλλες εξηγήσεις που συνήθως αναφέρουν είναι ότι έχουν κάπου μέσα τους κρυμμένη την κλίση προς την ομοφυλοφιλία και τώρα εκείνη αρχίζει να εμφανίζεται και πρέπει να κάνουν κάτι ώστε να την κρατήσουν να μην εκδηλωθεί.
Συνήθεις αφορμές εκδήλωσης αυτών των ιδεοληψιών είναι η επαφή με κάποιον ομοφυλόφιλο, που την παρεξηγούν σκεπτόμενοι «ότι κάτι δείχνει για εμένα που έχω φίλο που είναι gay(ή λεσβία στην περίπτωση των γυναικών) ». Άλλη αφορμή είναι το διάβασμα κάποιας είδησης σε κάποιο περιοδικό ή στο ίντερνετ που αναφέρει ότι κάποιος άνθρωπος κατάλαβε την ομοφυλοφιλία του σε μεγάλη ηλικία. Άλλες αφορμές μπορεί να είναι ότι έχουν υποστεί στο παρελθόν σεξουαλική κακοποίηση και αυτό θεωρούν ότι μπορεί να τους κάνει ομοφυλόφιλους ή ότι κάποια στιγμή στη ζωή τους είχαν κάποιο σεξουαλικό φλερτ τυχαία από κάποιο ομοφυλόφιλο. Επιπλέον αφορμές μπορεί να συμβούν από κάποια ομοφυλοφιλική σκηνή που είδαν στην τηλεόραση και τους φάνηκε ερεθιστική. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να ξεκίνησε το πρόβλημα τους ως αφορμή από το γεγονός ότι αντιμετώπιζαν κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία στην σεξουαλική τους ζωή και αυτό το γεγονός τους έκανε να αρχίσουν να αμφιβάλλουν σχετικά με την σεξουαλική τους επιθυμία και τον προσανατολισμό τους προς το άλλο φύλο.
Μόλις το πρόβλημα μεγαλώσει περισσότερο, οι διαρκείς σκέψεις και οι ιδεοληπτικές εικόνες σχετικά με την ομοφυλοφιλία πολλαπλασιάζονται και ο νους κατακλύζεται διαρκώς από αμφιβολίες του τύπου «είμαι γκέι (ή λεσβία στις γυναίκες) ή όχι;», «μου άρεσε ο άντρας (γυναίκα στις γυναίκες) που πέρασε από μπροστά μου ή όχι; μήπως τον/την κοίταξα γιατί μου αρέσει;», αντίστοιχα για τις γυναίκες «μήπως κάνω τη φίλη μου αυτή παρέα γιατί μου αρέσει ερωτικά»; Η διαρκής αύξηση των ιδεοληψιών τους κάνει λανθασμένα να πιστεύουν πως «αφού το σκέφτομαι διαρκώς άρα σημαίνει ότι το έχω! Είμαι ομοφυλόφιλος».
Προκειμένου να περιορίσουν το φόβο τους αποφεύγουν ό,τι τους θυμίζει την ομοφυλοφιλία, όπως το σεξ, ομοφυλοφιλικές σκηνές στην τηλεόραση, ανθρώπους που είναι ομοφυλόφιλοι, έργα ομοφυλόφιλων καλλιτεχνών όπως τραγούδια, γκέι bars κλπ.
Ένα σύμπτωμα που υφίσταται ακόμα στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή είναι οι τελετουργίες, δηλαδή οι επανειλημμένες ενέργειες που κάνει το άτομο είτε με το μυαλό του, είτε παρατηρήσιμα με τη συμπεριφορά του για να μειώσει το άγχος που του προκαλούν οι ιδεοληψίες. Στην προκειμένη περίπτωση το άτομο με ιδεοληψίες ομοφυλοφιλίας μπορεί να έχει κάποιες πολύ συνηθισμένες τελετουργίες.
Για παράδειγμα, μπορεί διαρκώς να αναζητά διαβεβαιώσεις από τους άλλους πως δεν είναι ομοφυλόφιλος/η. Άλλη τελετουργία μπορεί να είναι ο διαρκής έλεγχος αν έχουν στύση όταν βλέπουν ωραίους άντρες και ακόμη περισσότερο με τους ομοφυλόφιλους άντρες αν διεγείρεται η στύση τους ή αν νιώθουν έλξη, ενώ στην περίπτωση των γυναικών αν νιώθουν διέγερση στον κόλπο τους όταν βλέπουν άτομα του ίδιου φύλου και ειδικά γυναίκες που τις θεωρούν λεσβίες. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να κάνουν πολύ περισσότερο σεξ με το σύντροφό τους ώστε να διαβεβαιώνουν έτσι τον εαυτό τους πως είναι ετεροφυλόφιλοι.
Γενικά μολονότι μπορεί να πρόκειται για ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν ομοφυλοφιλικές σχέσεις εκείνοι φοβούνται ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Αυτή η επίμονη αμφιβολία είναι και ο πυρήνας του προβλήματος στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή.
Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή μπορεί να θεραπευτεί!
Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή με ιδεοληψίες σεξουαλικού προσανατολισμού είναι μια ιάσιμη κατάσταση. Η Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία με κάποιον έμπειρο στην αντιμετώπιση της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής θεραπευτή μπορεί να σας βοηθήσει, δείχνοντας σας τι να κάνετε, ώστε να ξεπεράσετε το πρόβλημα αυτό.
Από την άλλη, η φαρμακοθεραπεία μπορεί να μετριάσει την ένταση των συμπτωμάτων σας επίσης. Όταν υπάρχει ένδειξη ο συνδυασμός Συμπεριφοριστικής Ψυχοθεραπείας (είτε αυτή γίνεται στο γραφείο του ειδικού, είτε μέσω συνεδριών σκάιπ στο ίντερνετ) αλλά και φαρμακοθεραπείας μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα όταν ο συνδυασμός αυτός είναι απαραίτητος. Τα φάρμακα δεν είναι η θεραπεία της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής, αλλά ένα πολύτιμο εργαλείο όποτε κρίνονται αναγκαία να συνδυαστούν με τη Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία. Η Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία δεν είναι απαραίτητο πάντα να συνοδεύεται από παράλληλη φαρμακευτική αγωγή αλλά μόνο όταν υπάρχει ένδειξη γι’ αυτό.
Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή μπορεί να νικηθεί!
Ενημερωθείτε για την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή και τα άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας μέσα από το www.nophobia.gr, το Nophobiachannel στο YouTube και τη σελίδα στο Facebook nophobia.gr– Παναγιώτης Οικονόμου.
